മൌനാനുഭൂതി

...കവിത കുറുകിക്കുറുകി മൌനമുണ്ടായി.
അക്ഷരങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ ഇല്ലാചില്ലയിലിരുന്ന് കാണാപ്രാവായത് കുറുകി.

പല പിറവികളില്‍

ഞരമ്പും നാഡിയും ഹൃദയവും കെട്ടികൂട്ടിയതത്രയും

ആ നിശബ്ദപ്രളയത്തില്‍ ഒലിച്ചുപോയി...

ഞാന്‍ നിരാശ്രയായി

ഒരു വരികച്ചിതുരുമ്പില്‍ പിടിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു

പക്ഷേ ആ പാരാവാരത്തില്‍ എന്റെ ഏക ഗുണം

നിസ്സഹായതയായിരുന്നു.

ജീവവായുവിനായി, ഒരിറ്റ് ശബ്ദത്തിനായി തേങ്ങി!

പിന്നീടേതൊ യുഗത്തില്‍,

മരിച്ചു പോകട്ടെ എന്നു വിചാരിച്ച്

കണ്ണുകള്‍ പൂട്ടി

സമരങ്ങള്‍ അവസാനിപ്പിച്ചു.

എന്നാല്‍ നിശബ്ദതയില്‍ ആരും

മരിക്കില്ലാ

എന്ന് ഞാന്‍ പഠിക്കുകായാണുണ്ടായത്!

അത്ഭുകരമായത് അതുമല്ലല്ലോ, ഞാന്‍

വീണ്ടും

വീണ്ടും

ജനിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു!!!

ഇള്ളാവാവയായി...

കറ്റേല്‍ക്കും സരോവരത്തി,ലലകള്‍ പോലെ...

കന്യകയായ ഗണികയായ്...

നിത്യവാസന്തതില്‍ കല്പവൃക്ഷങ്ങളില്‍ പൂക്കള്‍ പോലെ...

സൌഭാഗ്യത്തിന്റെ നവനവസാഗരമാലകള്‍...

പകര്‍ത്തുവാന്‍ ശ്രമിച്ച ഏവരെയും നോക്കി

ചിരിതൂകി

തിരുവിളയാടും

ശൈവസായൂജ്യം,

സമ്പൂജ്യ പൂജ്യം...